uśpiłam ...
(...)
Jaki ranek taki dzień Nie dziwi nic
Jaka woda taki brzeg Nie dziwi nic
Jaka pościel takie sny Nie dziwi nic
Nawet to co jest
Jakie serce taki lęk Nie dziwi nic
Jaka słabość taki grzech Nie dziwi nic
Jaka kieszeń taki gest Nie dziwi nic
Nawet to co jest
Jaka róża taki cierń Nie dziwi nic
Jaka zdrada taki gniew Nie dziwi nic
Jaki kamień taki cios Nie dziwi nic
Jakie życie Taka śmierć Nie dziwi nic
Różo, różo, nasz jest świat
Zostaniemy wciąż młode
Noc wiruje wokół nas
Spójrz, uśpiłam już trwogę
(...)
(sł. Jacek Cygan)
i
znów nucę z Edytą Geppert
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz