tak niewiele i tak wiele ...
Tak niewiele i tak wiele dzieli nas
Tak nam blisko, a daleko jak do gwiazd
Wciąż fałszywy śpiewa chór
Coraz większy rośnie mur
Gdy z rozumem nasze serca wiodą spór
Nawet gdy ktoś przy swej prawdzie zostać chce
Czemu pięknie nie umiemy różnić się
Słowa ranią raz po raz
Myśli ciążą niby głaz
Tak niewiele i tak wiele dzieli nas...
(...)"
(Błękitna arka - muzyka Romuald Lipko i
Krzysztof Cugowski, tekst Andrzej Mogielnicki)
I znów znalazłam w piosenkach Budki Suflera słowa,
które mówią za mnie.
Żegnam nimi tych, co mnie skreślili.
Dla tych, co zechcą tu dalej bywać postaram się żeby
następny post był barwniejszy i mniej poetycki. Chociaż może nie za szybko, bo
zaczyna mi się czas zleceń.
Ale w wolnej chwili na blogi będę zaglądać. To się
chyba już nałóg nazywa?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz