24 października 2005

30 lat temu zapadła mi w serce :)

Bułat Okudżawa "Piosenka o robaku" (tłum.Z.Fedecki)

To rzecz doprawdy niesłychana, 

żeby na taki pomysł zwykły robak wpadł: 

zapragnął naraz ujrzeć siódme niebo, 

zapragnął oddać komuś cały świat. 

Od dawna tak dokoła było pusto, 

powszednie wszystko stało się i mdłe. 

I wtedy robak stworzył sobie bóstwo 

na obraz i na podobieństwo swe. 

Nie drżała ziemia, w niebie znak nie gorzał, 

tylko się lekko rozstąpiła mgła, 

kiedy ją wreszcie dnia szóstego stworzył 

i ujrzał, jak w paletku lichym szła. 

Czym prędzej, nie czekając na nic więcej, 

do domu swego zaniósł ją przez próg, 

pocałunkami ogrzał zimne ręce, 

i pantofelki stare zdjął jej z nóg. 

A cienie ich zawisły ponad progiem. 

Na dalszą drogę już nie miały sił. 

Tak piękne i tak smutne jakby bogiem, 

jakby człowiekiem każdy z cieni był.